کد مطلب:223711 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:120
حضرت رضا و حلم و صبر
شكیبائی و بردباری از صفات فاضله نفسانی ائمه اطهار است زیرا آنها در مكتب ربوبی تربیت شده اند و چون بنقشه گذشته و آینده واقف هستند صابر و بردبار بوده همه امورات را در دریای حلم و صبر خود
[ صفحه 123]
تحلیل می فرمایند - حضرت رضا علیه السلام در مدت چند سال كه در خراسان می زیستند مواجه با ناملایماتی كه بسیار بر آن حضرت سخت و ناگوار بود.
و بسیاری می شد كه حضرت بجان می آمدند زیرا مردم توقعی داشتند و حضرت هم شرط فرموده بودند در امور ملك و كشور دخالت نفرمایند از طرفی هم تحت فشار تقاضاها قرار گرفته و گاهی كه در لباس علم و حدیث مردم را درس فضیلت و اخلاق می دادند اطرافیان مأمون سعایت می كردند تا بجائی رسید كه مأمون مردم را از حضور امام از خانه اش بیرون كردند و در خانه را فضل مسدود كرد و جاسوسان گماشتند تا كسی بدان حضرت مراجعه نكند و یك روز كه مأمون آن حضرت را خواست و اهانت كرد چنانچه شیخ صدوق نقل می فرماید در مراجعت حضرت رضا از خدا طلب مرگ فرمود و این اندازه استخفاف و اهانت نشان می دهد كه امام سخت در فشار تنگنای سیاست قرار گرفته و راه گریز نداشته اند كه از خدای خود طلب مرگ فرمود و دیگر كاسه صبرش لبریز شده است.
نسبت بامام علیه السلام بسیار تندی و خشنونت می كردند همه را حلم می فرمود و شكیبائی داشت تا آنجا كه دعای حضرت مستجاب شد بسم جفا شهید گردید.
هیچ وقت برای حضرت مشكل تر از آن نبود كه فرستاد بنماز عید بروند و وسط راه بسعایت ایشان آن حضرت را برگردانید این موقع قوت صبر و حلم آن امام معلوم می شود كه چقدر بر قلب مبارك او این عمل سخت و دشوار آمد و صبر كرد.
[ صفحه 123]
تحلیل می فرمایند - حضرت رضا علیه السلام در مدت چند سال كه در خراسان می زیستند مواجه با ناملایماتی كه بسیار بر آن حضرت سخت و ناگوار بود.
و بسیاری می شد كه حضرت بجان می آمدند زیرا مردم توقعی داشتند و حضرت هم شرط فرموده بودند در امور ملك و كشور دخالت نفرمایند از طرفی هم تحت فشار تقاضاها قرار گرفته و گاهی كه در لباس علم و حدیث مردم را درس فضیلت و اخلاق می دادند اطرافیان مأمون سعایت می كردند تا بجائی رسید كه مأمون مردم را از حضور امام از خانه اش بیرون كردند و در خانه را فضل مسدود كرد و جاسوسان گماشتند تا كسی بدان حضرت مراجعه نكند و یك روز كه مأمون آن حضرت را خواست و اهانت كرد چنانچه شیخ صدوق نقل می فرماید در مراجعت حضرت رضا از خدا طلب مرگ فرمود و این اندازه استخفاف و اهانت نشان می دهد كه امام سخت در فشار تنگنای سیاست قرار گرفته و راه گریز نداشته اند كه از خدای خود طلب مرگ فرمود و دیگر كاسه صبرش لبریز شده است.
نسبت بامام علیه السلام بسیار تندی و خشنونت می كردند همه را حلم می فرمود و شكیبائی داشت تا آنجا كه دعای حضرت مستجاب شد بسم جفا شهید گردید.
هیچ وقت برای حضرت مشكل تر از آن نبود كه فرستاد بنماز عید بروند و وسط راه بسعایت ایشان آن حضرت را برگردانید این موقع قوت صبر و حلم آن امام معلوم می شود كه چقدر بر قلب مبارك او این عمل سخت و دشوار آمد و صبر كرد.